Sint Elisabethkerk
De St. Elisabethkerk werd waarschijnlijk gesticht omstreeks 1240 tijdens de bestuursperiode van Hendrik III van Cuyk (1233-1268) als een kleine Romaanse kerk.
De fundamenten van de Romaanse kerk zijn tijdens restauratiewerkzaamheden in 1979-1989 aangetroffen in het middenschip van de huidige kerk. In 1308 werd de kerk verheven tot kapittelkerk waaraan een college van kanunniken was verbonden dat de bisschop assisteerde bij het bestuur van het bisdom.
Bij de grote stadsbrand in 1415 ging ook de kerk in vlammen op.
De herbouw vond pas plaats onder het bestuur van Arnoud van Gelder (1423-1473).
Vooral de belegeringen van de vestingstad Grave hebben in de loop van de eeuwen grote verwoestingen aan de kerk aangericht. De dwarspanden werden onherstelbaar beschadigd.
De torenspits met klokkenspel en een deel van het middenschip werden weggeschoten tijdens het zware beleg in 1674. Het herstel was provisorisch en drie van de vijf dwarspanden werden niet herbouwd. Alleen de buitenmuren ervan bleven tot op de dag van vandaag staan.
Het kerkplein laat duidelijk zien dat de St. Elisabethkerk nu een bescheidener omvang heeft gekregen. Hoewel in de loop van de jaren diverse restauraties plaatsvonden, moest toch in 1971 wegens toenemend verval de kerk worden gesloten. Dankzij de inspanningen van velen en met behulp van overheidssteun kon men de kerk in 1974 grondig gaan restaureren. Op de feestdag van de H. Elisabeth (19 november) werd de kerk in 1981 door H.K.H. Prinses Margriet feestelijk geopend.
De fundamenten van de Romaanse kerk zijn tijdens restauratiewerkzaamheden in 1979-1989 aangetroffen in het middenschip van de huidige kerk. In 1308 werd de kerk verheven tot kapittelkerk waaraan een college van kanunniken was verbonden dat de bisschop assisteerde bij het bestuur van het bisdom.
Bij de grote stadsbrand in 1415 ging ook de kerk in vlammen op.
De herbouw vond pas plaats onder het bestuur van Arnoud van Gelder (1423-1473).
Vooral de belegeringen van de vestingstad Grave hebben in de loop van de eeuwen grote verwoestingen aan de kerk aangericht. De dwarspanden werden onherstelbaar beschadigd.
De torenspits met klokkenspel en een deel van het middenschip werden weggeschoten tijdens het zware beleg in 1674. Het herstel was provisorisch en drie van de vijf dwarspanden werden niet herbouwd. Alleen de buitenmuren ervan bleven tot op de dag van vandaag staan.
Het kerkplein laat duidelijk zien dat de St. Elisabethkerk nu een bescheidener omvang heeft gekregen. Hoewel in de loop van de jaren diverse restauraties plaatsvonden, moest toch in 1971 wegens toenemend verval de kerk worden gesloten. Dankzij de inspanningen van velen en met behulp van overheidssteun kon men de kerk in 1974 grondig gaan restaureren. Op de feestdag van de H. Elisabeth (19 november) werd de kerk in 1981 door H.K.H. Prinses Margriet feestelijk geopend.
